4e weekverslag

14/05/2010

Hallo lieve kijkbuis kindertjes fijn dat jullie allemaal weer de moeite nemen om mijn ervaringen te lezen.
Het is alweer een maand geleden dat ik mee eerste stap zette in Gambia.
In tegenstelling tot vorige week hebben we deze week vrij weinig beleefd.
Nadat we terug waren gekomen uit het binnenland hadden we van Nel vrij gekregen van Woensdag tot Maandag.

Zoals jullie weten hebben wij hier een auto om mee te rijden van punt A naar B.
Deze auto is eigenlijk van Solemon maar Nik en ik mogen er ook in rijden omdat Nik zijn vader Frans hem heeft gesponsord.
En aangezien Solemon geen rijbewijs heeft is het maar beter als wij er in rijden.
Toen wij terug kwamen van Sarakunda, hadden we alles even goed berekend wat we allemaal nog uit konden geven en dat bleek toch minder te zijn dan we hadden verwacht.
Dus ik had besloten om samen met Solemon voor taxi te gaan spelen om wat geld te verdienen.
Dus zijn we van Kolloli naar Bakau en West file gereden en onderweg mensen opgepikt die een lift nodig hadden.
Ze stonden wel allemaal een beetje raar te kijken toen ze zagen dat er een blanke achter het stuur zat maar dat maakte op dat moment niet uit ik kon er wel om lachen.
Ook als we langs een Check Point reden vond de politie het maar een raar verhaal maar ze lieten ons gewoon doorgaan zonder problemen.
Zo hebben we toch weer 50 dalassi verdiend.

Verder hebben we tot maandag flink uitgerust van de paar dagen binnenland.
Helaas was het juist die paar dagen niet echt strand weer, en hebben we veel geslapen.
En heb ik een paar Gambianen geleerd hoe ze pinball moeten spelen op de laptop waar ze later in de week nog een paar keer voor terug kwamen.
We hadden dus liever te werk gegaan.
Ik was na terugkomst nog aardig ziek geworden en heb 1 hele dag op bed gelegen wat waarschijnlijk weer door de lariam komt.
Want nu gaat alles weer prima met me.

Maandag moesten we weer te werk en daar keek ik wel weer naar uit.
We zijn verder gegaan met de bankjes afmaken voor de kinderen om in de pauze op te zitten.
Bij aankomst op de school zijden de mensen dat ze ons allemaal erg gemist hadden.
Maar tot ons verbazing waren er minder bekende gezichtjes dan voorheen.
Dus wij vroegen wat er aan de hand was en de leraren zijden dat een heleboel kinderen nu met de kerst periode op bezoek gingen naar vrienden en familie eigenlijk het zelfde als wij doen.
Een van de leraren kwam ook met het goede nieuws dat hij een kind kreeg een zoontje dus Nik zij als grapje dat hij ze zoon naar Nik moest vernoemen, wat hij een beetje te serieus opvatte en het waarschijnlijk nog gaat doen ook.
Maar dan moest Nik het kind wel sponsoren waar Nik minder blij mee is.
Ik weet wel dat ik me er niet mee ga bemoeien.

Ook hebben we Seku een bijnaam gegeven en de leraren ook
Net zoals ze ons een bijnaam hebben gegeven.
Seku wordt tegenwoordig Sjaakiej genoemd en Leraar Ibraima wordt Appiej genoemd en meester Jatta wordt Jan-Jaap genoemd.
Ze waren er allemaal verassend blij mee.
Toen we klaar waren liepen we met een van Boto zijn kinderen mee naar zijn huis.
Al gauw hadden we een groep van 12 kinderen achter ons aan die allemaal ons hand vast wilden houden en zo liepen we door de straten richting Boto zijn huis.
Na weer een heerlijk Afrikaans gerecht bij Boto zijn we met Nel naar de toeristen politie gegaan om ons Visum te verlengen.
De reden dat Nel mee was is omdat Nik en ik al eerder die week heen waren maar ze zijden dat we ervoor moesten betalen 300 dalassis de man, of we moesten een goedkeuringsbrief van een stichting hebben en dan zouden we met die brief eerst nog weer naar Banjul moeten om hem goed te laten keuren.
Dus dat gingen wij natuurlijk niet doen hè.
We gingen met Nel die kant op omdat Nel een geweldige prater is en het altijd wel weet te krijgen zoals zij het wil en dat was ook zo we kregen het zo gratis zonder gezeur.
Nadat we dat hadden gedaan zijn we nog even op het bureau van Travelpoort geweest om een afspraak te maken voor een interview voor een school opdracht.
De volgende dag (vandaag dus) hebben we weer vrij gekregen en zijn we even naar het strand geweest om ons kleur weer een beetje bij te bruinen voordat we naar dat koude Nederland gaan.
Ook merken we allebei dat we heel erg afvallen dus hebben we besloten om elke ochtend en elke avond even te fitnessen om in vorm te blijven en ik natuurlijk om mij vriendin een beetje blij te maken als ik weer thuis kom.

Dit was het Verhaal voor deze week hoop dat jullie weer van mijn schrijf technieken hebben genoten.
En sponsoren is natuurlijk altijd welkom!

Groetjes uit Gambia!!!