3e weekverslag

08/12/2010

3e week in Gambia alweer, met dit verslag weet ik niet goed waar ik moet beginnen, er is veel gebeurt veel gezien en veel gedaan.

Laat ik maar beginnen met te zeggen dat me muggenbult weg is ik was een paar dagen later wel behoorlijk ziek dus ik was al bang dat ik malaria had.
Ik ging vragen voor advies bij dokter Nel die zij dat het waarschijnlijk door de Lariam kwam (malaria pillen) en ik het maar even moest aankijken.
Ik voel me nu alweer een paar dagen prima dus ik denk dat ze gelijk heeft maar ik hou het nog even in de gaten.

Sandra en Frans waren alweer naar Nederland en Nik en ik zouden deze week naar het binnenland gaan.
Maar voordat we het binnenland in gingen moesten we eerst nog even aan het werk bij de school in Sekuta (Serakunda).
De bedoeling was om daar 2 bankjes te maken voor de kinderen om op te zitten.
Ze moesten allebei rond de 8/9 meter lang zijn.
Die hebben we aan beide kanten van de school gemaakt.
met de blokken die we al eerder hadden gemaakt en met cement.
Nadat we er 1 in elkaar hadden gemaakt begon het al aardig warm te worden.
Maar Seku wou de andere bank ook vandaag maken en dan zouden we de volgende dag vrij zijn Nik en ik gingen daar uiteraard mee akkoord.
Toen de bank bijna af was zij Seku dat Nik en ik nu wel mochten gaan.

Volgende dag gingen Nik en ik met de auto die Soleman had gekregen van Frans en Sandra naar het Senegambia Beach hotel.
Om even lekker een dagje te relaxen.
Ik zat een beetje te lang in de zon denk ik want die avond branden me huid flink en zag ik nog rooier dan ik normaal gesproken al ben.
Die zelfde avond belde we nel om te vragen hoe laat we de volgende dag moesten beginnen.
Nel kwam met het droevige nieuws dat we vrij waren tot zondag, omdat er een meisje tegenover de school van 10 jaar jong was overleden dat is natuurlijk niet echt een leuke reden om vrij te hebben.
Dus zijn we die dagen tot zondag maar weer naar het strand gegaan om nog meer te verbranden.




Binnenland:

Zondag zijn we met Nel en Boto naar het binnenland gegaan Sarakunda.
Waar Nel Nel nog een School heeft zitten en waterputten heeft gebouwd voor de lokale bevolking.
We zouden daar blijven tot woensdag ochtend.

We moesten vroeg opstaan om met de boot mee te gaan naar de andere kant van de Gambia River.
Van Banjul naar Barra.
Na 10 minuten rijden kwamen we aan bij de Banjul haven.
Daar hebben we tickets gekocht ontbeten en wat koffie gedronken.
Elke keer als er een veerpont aankwam probeerde we erop te komen.
Maar andere mensen gaven net even wat meer geld aan de bewakers en konden dus gewoon voordringen zonder problemen dus hebben we ongeveer 2 uur of langer moeten wachten.
Ondertussen raakte Boto zijn geduld aardig op en was hij behoorlijk opgefokt.
Toen de 3e veerpont aankwam stonden wij vooraan en konden we er in een keer op rijden.
Eenmaal aangekomen in Barra gingen we verder met onze reis.
Het landschap was geweldig om te zien.
We kwamen we veel controle posten tegen van de politie sommigen stonden zelfs al klaar met hun geweer voor het geval we wat smokkelde ofzo
wat uiteraard niet het geval was anders had ik dit vast niet kunnen vertellen.

Na een 3 uur durende rit waren we eindelijk aangekomen in Sarakunda.
Waar we verbleven in Nel haar huisje in een compound.
Je kon wel zien dat deze mensen het armer hadden dan aan de kust.
Maar ze verwelkomde ons met open armen.
En waren allemaal erg vriendelijk het viel meteen op dat deze mensen niet op je geld uit waren maar meer voor vriendschap wat voor de verandering ook wel een keer leuk is.
Het huisje zag er prima uit voor de omstandigheden er stonden een aantal bankstellen in en een tafeltje.
Nik en ik sliepen met ze 2e op een 2 persoons bed en nee er is niks gebeurt moest er niet eens aan denken.
Boto sliep ook bij ons op de kamer in een bed ernaast.
Ik lag precies in het midden en beide mannen leken elke avond wel een wedstrijd te doen om wie het hardst kon snurken dus ik heb geen oog dicht gedaan maar ik weet wel dat Boto heeft gewonnen.
En Nel had een kamer voor haar zelf.
Aan de achterkant had je een douche en wc in 1 dus je douche op de zelfde plek als waar je naar de wc ging de wc was een gat in de grond en je moest douchen met een emmer water.
Wat overigens geen problemen opleverde.
De eerste avond gingen we vroeg naar bed om de volgende dag fris en fruitig op te staan.

Die dag zouden we naar de school gaan om even te kijken hoe het daar allemaal ging en Nel moest nog wat zakken rijst uitdelen aan de kinderen.
Het moment dat we aankwamen bij de school en de eerste voetstap op het schoolplein zetten sprongen de kinderen van hun stoel en rende juichend naar buiten dit was geweldig om te zien.
Ze weten dat als er blanken komen ze meestal een snoepje krijgen en dat krijgen ze niet vaak.
Dat zet je wel aan het denken dat wij Nederlanders toch wel heel verwend zijn en om het minste geringste al lopen te klagen terwijl ze hier al tevreden zijn met een beetje rijst en een dak boven hun hoofd.

Nadat we de kinderen een handje hadden gegeven en ze even keken of onder ons blanke huid misschien een donkere huid zat gingen ze weer terug de klas in.
Nadat wij alle kinderen hadden voorzien van een